22 czerwca 2014 roku mija kolejna rocznica śmierci znanej na całym świecie amerykańskie gwiazdy filmowej oraz piosenkarki Judy Garland.

Przedwcześnie zmarła aktorka pochodziła z rodziny o zacięciu aktorsko-muzycznym. Jej rodzice byli artystami wodewilowymi, prowadzili kinoteatr, w którym Judy Garland jako młoda dziewczynka występowała wraz z siostrami w trio The Gumm Sisters. Jednak jej debiut przypadł już na drugi rok życia, gdzie epizodycznie zaśpiewała u boku starszych sióstr.

W 1935 roku, wieku trzynastu lat, podpisała kontrakt z wytwórnią filmową Metro-Goldwyn-Mayer, która dała początek jej przyszłej karierze. W tym czasie jednak dość często była obiektem uszczypliwych uwag na temat swojego wyglądu, który usilnie starano się korygować. Śmiano się z jej niskiego wzrostu, twarz poddawano różnym zabiegom (np. zmieniano linię ust, nos), zmuszano ją do brania m.in. amfetaminy, aby wzmocnić jej wytrzymałość fizyczną, co w przyszłości było efektem uzależnienia i ciągłego wyczerpania. Kompleksy podsyciło przebywanie wśród „piękniejszych koleżanek ze szkoły” - Avy Gardner czy Elizabeth Taylor.

W tym okresie życia zaczęły się także pierwsze problemy emocjonalne i psychiczne, które w przyszłości były powodem między innymi załamań nerwowych oraz podejmowania prób samobójczych. Wieloletnia presja, która była wywierana na aktorce doprowadziła do przedwczesnej śmierci.

Judy Garland dzięki swojemu talentowi muzycznemu została doceniona i zaczęła grać w większych produkcjach. Po raz pierwszy zaśpiewała w filmie ''Broadway Melody 1938'' i ten występ zaowocował kolejnymi rolami większego formatu. W 1938 roku wystąpiła w musicalu '”Andy Hardy zakochany”, a rok później w wieku szesnastu lat zasłynęła główną rolą w „Czarnoksiężniku z Oz”, gdzie wykonała znany przebój ''Over the rainbow'', z czym jest kojarzona do dnia dzisiejszego. Powtórne wyświetlenie filmu w 1949 roku przyniosło ogromne zyski i został on wprowadzony jako pełnometrażowa produkcja telewizyjna, a utwór w wykonaniu Garland stał się standardem wykonywanym przez kolejnych piosenkarzy.

W kolejnych latach obsadzano ją w poważnych rolach dorosłych kobiet. Stała się jedną z czołowych gwiazd kina swoich czasów. Znana była z: „Kulis wielkiej rewii”, „Lasek na Brodwayu”, „Dla mnie i mojej dziewczyny”, „Spotkany się w St. Louis”, „Wyrok w Norymberdze”.

Za wykonanie ''On the Atchison, Topeka and the Santa Fe'' w „Dziewczętach Harveya” (1946) została nagrodzona Oscarem. Przyznano jej także wiele innych nagród filmowych i muzycznych, w tym kilkakrotnie: Złoty Glob, Nagrodę Tony, Grammy, oraz pośmiernie Grammy Lifetime Achievement Award.

Od lat 50. występowała w programach i filmach telewizyjnych. Prowadziła także swój własny program rozrywkowy „The Judy Garland Show”.

Na różnych etapach życia związana była z kilkoma mężczyznami ze świata filmu. Należeli do nich między innymi reżyser Vincente Minelli, z którym miała córkę, znaną aktorkę Lizę oraz Sid Luft, ociec Lorny i Joeyea, z którymi Garland występowała na koncertach pod koniec życia.

Mimo wielu zawirowań życiowych, nieudanych małżeństw, załamań psychicznych, złego stanu zdrowia, była znaną aktorką, cenioną na całym świecie.